ORTAÇAĞ ANADOLU TÜRK UYGARLIĞINDA KIYMETLİ TAŞLARIN TEDAVİ AMAÇLI KULLANIMI: YÂKÛT ÖRNEĞİ

Ortaçağ Anadolu Türk uygarlığı yazınında nadirlik, güzellik, kıymet anlatılarının yanı sıra mülk (devlet, iktidar) sahibi olmak da yâkûta müracaat ile ifade edilmiştir. Yâkût takılar zenginlik ve görkemin gözler önüne serilmesinin bir yoludur. Ancak yâkûtun tıp sahasında kullanımı bu zenginliğin sadece kıymetli bir taşa sahip olmanın çok ötesinde bir anlama geldiğini açıklamaktadır. Yâkûttan mamul ziyneti üzerinde bulunduran kişi salgın hastalıkların en tehlikelilerinden olan veba ve sıtmaya karşı korunuyor; kronik çeşitli hastalıkların ataklarını def ediyor, kalbi ve gönlü hoş bir şekilde yaşıyordu. Yâkûtun zehirlere karşı bir panzehir olduğuna inanılıyor, zehirlenme halinde yâkût yenilmesi tıbbî bir yöntem olarak uygulanıyordu. Ayrıca yâkût takı takmak zehirlenmelere karşı alınabilecek önlemler arasındaydı. Hükümdarların, soyluların veya çok zenginlerin yâkûta düşkünlüğünün bir sebebi de sağlığı koruması ile ilgilidir. Yâkût kullanılarak yapılan ilaçlar ciğer, dalak, mide hastalıkları ile felç ve epilepsi tedavisinde kullanılıyordu. Yâkût tıpta kullanılan en pahalı malzemeler arasındadır. Yâkûttan hazırlanan ilaçlar lüks tedavinin varlığını göstermektedir ancak ne sıklıkta kullanıldığı meçhuldür.
Anahtar Kelimeler: Ortaçağ, Yâkût, Anadolu, Tıp Tarihi, Türk Uygarlığı.