Seher Abdal’ın Helvâ Vü Nân’ı

Seher Abdal, Seher veya Seheri mahlaslarını kullanan şairin hayatı hakkında eski kaynaklarda herhangi bir bilgi bulunmamaktadır. Conklerde ve mecmualarda cok sayıda şiiri yer alan Seher Abdal’ın bir de Helvâ vü Nân isimli mesnevisi vardır. Seher Abdal, 138 beyitlik bu kucuk mesnevide bir derviş ile bir Harici ve oğlu arasında Belh şehrinde gecen olayı anlatmaktadır. Son derece kotu ozelliklere sahip Harici’nin şahsında Haricilere olan olumsuz duygularını; Hz. Ali muhibbi dervişle Harici’nin oğlunun şahsında ise, Hz. Ali taraftarlarının iyiliğini ve kendisinin Hz. Ali’ye, ailesine, on iki imama duyduğu aşırı sevgiyi dile getirmektedir. Hikayede Hızır ve Hz. Ali’nin mucizelerine/kerametlerine de yer veren şair, peygamber/ nebi olduğunu işaret ettiği Hızır’la Hz. Ali’yi ozdeşleştirmemekte; Hz. Ali’yi Hızır tarafından tavaf edilen ve ona emreden biri olarak Hızır’dan ustun tutmaktadır. Şair, Helvâ vü Nân’ın beyit sayısının toplamını “1+3+8: 12” olacak şekilde duzenlemek suretiyle de on iki imama olan bağlılığını vurgulamaktadır. Mesnevide “helva” ve “nan”a farklı bir anlam yukle1meyen Seher Abdal, Doğu kulturunde olenlerin canı icin yapılan ve gunumuzde de devam eden “helva ve ekmek dağıtma” geleneğinin, eskiden İran’da “Hz. Ali aşkına helva ve ekmek dağıtmak” şeklinde yaşatıldığını ortaya koymaktadır. Bu calışmada Helvâ vü Nân, incelenerek eserin cevriyazılı metni verilecektir.Anahtar kelimeler: Seher Abdal, mesnevi, kaside, Hz. Ali, on iki imam, Hızır, helva ve nan/ ekmek, Alevi, Şii, Bektaşi.