Türkiye’de Kültür Politika ve Planlamalarında Alevilik ve Bektaşilik Meselesi

Cumhuriyetin kuruluşundan önce, Türkiye Tarihinde Osmanlı İmparatorluğu’nun Tanzimat ve Meşrutiyet Dönemi’nde toplum hayatı ve bazı sosyal organizasyonlar islah edilmeye çalışılmıştır. Ancak bu çabalar uygulama açısından yetersiz olmuştur. Cumhuriyet Dönemi’nde özellikle Atatürk Dönemi, reform ve yenilikler uygulama bakımından daha başarılıdır. Atatürk’ün kültür politikasında uygulamalı faaliyetlere önem verilmiştir.  Daha önce düşünülemeyen pek çok mesele yasalaştırılmıştır. Bununla beraber, Atatürk sonrasında, benimsenen reformların hayata geçirilmesi konusunda pek fazla başarılı olunamamıştır. Alevilik ve Bektaşilik Türk Toplumundaki fay hatlarından biri olduğundan dolayı Türkiye’nin en temel meselelerindendir. Bundan dolayı, Alevilik ve Bektaşilik kültür politikaları ve planlamalarında yer almalıdır. Alevilik ve Bektaşiliğin dini sebepler bakımından tehdit olarak görülmesi gerçeğinden hareketle Türkiye’de kültür politikası ve planlamalarında görülmemektedir Alevilik ve Bektaşiliğin İslâm’ın içinde görülmesi istenmektedir. Alevilik ve Bektaşilik inanç özgürlüğünü elde ettiğinde İslâmi perspektiften ayrılacağı düşünülmektedir. Bu algılamada tarihteki Türk-İran mücadelesinin büyük bir rolü vardır. Bu çalışma için Türkiye’deki kalkınma planlarını incelenmiş ve Alevilik ve Bektraşiliğin bu kalkınma planlarında bulunmadığı görülmüştür. Fakat Avrupa Birliğinin ilerleme raporları ve ulusal programlar gibi belgelerde Alevilik ve Bektaşilik yer almaktadır.Anahtar Sözcükler: Kültür, Türkiye’de Kültür, Kültür Politikası, Kültür Planlaması, Türkiye’de Kültür Politikaları