Türk Kültüründe Güç, İktidar, İtaat ve Sadakatin Yemek Sembolizmi Esasında Değerlendirilmesi

OzetYiyecekler, insanın fizyolojik ihtiyaclarının karşılanması surecindeki vazgecilmezliğinin yanı sıra bireylerin statu inşa etme surecinde de oldukca onemli yere sahiptir. Yiyecekler ve yeme pratikleri uzerinden statu inşa etme, kulturun simgeselliği esasında duşunulmelidir. Toplumsal sistem icinde inşa edilen simgeler toplumsal ilişkilerde oldukca onemli bir yere sahiptir. Toplumsal ilişki sadece karşılıklı etkileşim ve bu etkileşim surecinde birbiriyle konuşan insanlardan ortaya cıkmaz. Sosyokulturel yapının bir ozelliği de aynı sembolleri kullanan ve ortaya konulan davranışlara aynı anlamları yukleyen insanların birlikteliğini ifade etmesidir. Kulturel unsurların aktarılması surecinde torenler ve torensel yemekler oldukca onemli bir yere sahiptir. Bu calışma toplumsal inşanın urunleri olan sosyal simgelerin Turk kulturunde guc, iktidar ve bu iktidarın meşrulaştırılması surecindeki rolunu yiyecekler ve yeme pratikleri esasında değerlendirilmesini icermektedir. Calışmada bozkır kulturune sahip konargocer Turk topluluklarında sofrada oturma duzeni, yiyeceğin paylaşımı gibi sembolik unsurların guc iktidar, itaat ve sadakat esasında değerlendirilmesi gercekleştirilmiştir. Calışmada yemeğin konargocer Turk toplumunu oluşturan fertler arasındaki iletişim ve etkileşim surecine etkileri değerlendirilmiştir. Calışmada toplumların gelişim surecinde yiyeceklerin temini ve sunumuna dayalı farklılaşmanın uzerinde durulmuş, beslenmeye dayalı farklılaşmanın Turk kulturundeki gorunumlerine değinilmiştir.Anahtar Kelimeler: Simge, sembol, yemek, yemek sembolizmi, Turk kulturu, toplumsal hiyerarşi, mutfak, sınıf.