Alevilik-Bektaşilikʼte Dâr

‟Dârˮ kelimesi Arapçaʼda ʻev, şehir, yerʼ; Farsçaʼda ʻağaç, direk, idam sehpasıʼ anlamlarına gelir. ʻDârʼ Yüce Allahʼın huzurunda durduğunu kabul ederek; özünü ve benliğini ortaya koyup teslim olmanın adıdır. Alevî-Bektaşî erkânında ise sorguların veya görgülerin görüldüğü ve mürşîd huzura gelinerek hesap verildiği meydanın bir diğer adıdır. Bu meydanda zahiren mürşîde teslim edilen benʼlik, batınî anlamda ise Hazreti Hakkʼa teslim edilmiştir. Çünkü yol Muhammed-Aliʼnin yoludur. Benliklerin ise ancak ‟Allahʼa teslim edilmesiyleˮ bu yolda menzil alınacağına inanılır. Bu sebepledir ki Alevî-Bektaşîler, sorgudan-görgüden geçmeden ve dâr meydanında dâra durmadan inançlarını tam olarak yaşamış sayılmazlar. Her nefsin bir dâr meydanında ve Hakk-Muhammed-Ali postu önünde (mürşîd huzurunda) nefis muhasebesi yapması istenir. Dâr meydanında ve mürşîd huzurunda haklıya ʻhakkıʼ; haksıza ise ʻhaksızlığıʼ teslim edilir. Bizlerde bu müşterek çalışmamızda Alevî-Bektaşî tasavvufunun penceresinden ‟dârˮ kavramının tahlilini yapmaya, elde ettiğimiz bilgileri de siz araştırmacılarla paylaşmaya ve makale sınırlarını aşmamak kaydıyla Alevî-Bektaşî canların yürüttüğü ‟dâr erkânıˮndan kısaca da olsa bilgiler sunmayı amaç edindik.