Muhammet Mutlu, Hü Dost, 2019.

Tanıtımını yapmaya çalışacağımız eserin sahibi Muhammet Mutlu, 1945 Bulgaristan Bisertsi (Nasradın, Kazcılar) doğumludur. İkrar verdiği 1970 yılından vefat ettiği 12 Ekim 2020 tarihine dek gönül verdiği Bektaşi yolunda karşısına çıkan erkân defterlerini, nefesleri ve çeşitli notları bir araya getirerek söz konusu inanç sisteminin Bulgaristan’da yaşayan halini ilk kaynakların notları aracılığıyla gelecek kuşaklara aktarmaya çalışmıştır. Bu anlamda hem söz konusu ibadet formlarının hem de bölgede söylenen nefeslerin yazıya geçirilmesi açısından büyük öneme sahiptir. Muhammet Mutlu hakkında görüştüğümüz eşi Hatice Hanım, yazarımızın Bulgaristan’da ikrar verdiği Aliş Baba Dergâhında on iki hizmetten birisi olan gözcülük hizmetini yürüttüğünü belirtmiştir. Bulgaristan’da müsahiplerinin olduğunu da belirten Hatice Hanım Türkiye’ye döndükten sonra ibadetlerini Bektaşiliğin Otman Baba (Babai) süreğine mensup olan Tekirdağ ili Çorlu ilçesi Çeşmeli Köyünde, Ali Baba rehberliğinde, yürüttüklerini belirtmiştir (KK1).  
Muhammet Mutlu’nun kızı İnci Yılmaz tarafından Bulgaristan’a göç öncesi soyun kökeninin Karaman olduğu ifade edilmiştir (KK.2). Muhammet Mutlu ilk ve ortaokulu Bisertsi (Nasradın, Kazcılar) köyünde, liseyi ilçede, üniversiteyi ise Sofya Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümünde tamamlamıştır. Kendisi ile aynı köyden olan Hatice Hanım ile 1966 yılında evlenen Muhammet Mutlu’nun bir kızı vardır. 1989 yılında Türkiye’ye göç eden Mutlu, Türkiye’ye geldikten sonra İstanbul’da Barbaros Lisesinde, Avcılar Ticaret Lisesinde ve Mili Eğitim Bakanlığının Denklik Birimlerinde 2010 yılına kadar çalışma hayatını sürdürdü. Milli Eğitim Bakanlığından emekli oldu. Eşi Hatice Hanım’ın bildirdiğine göre şiirleri de olan Muhammet Mutlu’nun söz konusu eserleri Bulgaristan’da kaldı (KK1).